1939-ko Espainiar Errepublikarekiko Francoren garaipena eta gero, borrokalari askok, beraien familia eta errepresalia frankisten beldur ziren pertsona askorekin batera, Frantziara ihes egin zuten. Gobernu frantsesak esparru batzuk eraiki zituen errefuxiatu hauek hartzeko. Garrantzitsuena Gurs-ekoa izan zen, izen bereko hiriaren ondoan eraikia, Atlantikoko Pirinioen departamenduko Akitaniako eskualdean, atlantikoko kostaren ekialdera 84 km-tara eta espainiar mugaren iparretik 34 km-tara.
Kokapenerako mendixka luzanga bat aukeratu zen, bizkar laukoa, lur buztintsuduna, nekazal erabilpenerako ia baliorik gabekoa: arto zerbait eta behientzako larrea. Eraikuntza 1939-ko martxoaren 15-ean, eta oraindik amaitu gabe zegoen Apirilaren 4-ean errefuxiatuen lehen taldea iritsi zenerako.
Esparruak 1400 m luze eta 200 m zabalerako neurria zuen, 28 hektareako azalera. Luzera kale bakarrak zeharkatzen zuen. Kale honen alde bakoitzera "ilots" (irlatxoak) deitzen zituzten 200 m luze eta 100 m zabalerako partzela hesituak ziren, zazpi alde batera eta sei bestera. Partzelak alanbre-hesiengatik bereiztuak zeuden beraien artean eta beste alanbre-hesi batek bereizten zituen erdiko kaletik. Hauek bikoitzak ziren atzealdetik, kanpoko guardiak ibiltzen ziren pasillo bat osatuz.
Partzela bakoitzean 30 barrakoi prestatu ziren, guztira 382.
|
|
|